faces Vang
list
updated: 31-Mrt-2024

___________________
Joris Van Imschoot

° 1942.04.13 te Brugge

O 96462

In de Zeemacht gekomen op 01 oktober 1958

 

De klaproos

 

Aan de rand van 't veld of de berm van een gracht

daar bloeit ze in al hare pracht

en haar hart is zwart en haar blaadjes zijn rood

symbool van het bloed en de dood.

 

Maar een klaproos die groeit maar alleen in het veld

ze is niet te koop - zelfs niet voor veel geld -

want een klaproos bloeit maar alleen in het veld

je kan ze niet kopen met geld.

 

Als de oorlog woedt, en het land is verscheurd

in de westhoek , daar is het gebeurd.

Vier jaar lang oorlogsleed dat is ons verhaald

was 't landschap tot moer gemaald.

 

Op het slagveld daar groeide niets meer in het veld

alleen ratten en luizen en stank van de dood

waar kannon en gas alles heeft verschroeid

daar is't dat de klaproos nog bloeit.

 

Maar een klaproos die groeit maar alleen in het veld

je kan ze niet kopen. Geen geld dat telt

want een klaproos bloeit maar alleen in het veld

je kan ze niet kopen met geld

 

Honderd jaar weldra is het dat dit is gebeurd

de westhoek kapot was verscheurd.

Ze kwamen van ver en ze gingen nooit weer

hun lichamen vond men niet meer.

 

En ‘n papieren klaproosje brengt men dan mee

't is 't symbool van verzoening en vree.

Maar de echte klaproos die groeit nog steeds in 't veld

je kan ze niet kopen met geld.

 

Instrumentaal

 

Maar een klaproos groeit maar alleen in het veld

je kan ze niet kopen; geen geld dat telt

want een klaproos groeit maar alleen in het veld

je kan ze niet kopen met geld.

 

Instrumentaal eindigend met neuriënd diridon

 


Liedjestekst gemaakt voor de jaarlijkse reünie
“ Shanties " - SING-A-SONG van
marineofficieren op rust
te zingen November 2009

Tekst Fregatkapitein b.d.
Joris Van Imschoot

ZEEMANSLIED

 

Ik was jong en ik wou graag gaan varen

en ik ben bij de Zeemacht gegaan.

Moeder zei:" 't Is daar vol van gevaren:

er is storm en soms een orkaan;

en al is de oorlog al lang gedaan,

mijnenvelden blijven bestaan...

en dan moet je dan op dat mijnenveld,

heen-en-weer, voor weinig geld...

en dan moet je dan op dat mijnenveld

heen-en-weer voor weinig geld".

 

Als matroos, bootsman of als kapitein,

wij zijn blij van zeeman te zijn..

en te samen lopen wij dan de wacht,

elk om beurt, bij dag en bij nacht..

en als we samen varen op het mijnenveld,

is 't de kameraadschap dat telt..

en als we samen varen op 't mijnenveld,

is 't de kameraadschap dat telt!

en als we samen varen op 't mijnenveld ,

is 't de kameraadschap dat telt!

 

Ik ben oud en wandel nu aan het strand

met mijn kleinzoontje aan de hand.

Aan de horizon vaart er een mooi fregat

en hij vraagt: "Opa, wat is dat ?"

" Dat mooi schip!!! daar was ik ooit bij...

het te zien maakt mijn hart zo blij!"

"Lieve Opa," zegt hij, " 'k wil zeeman zijn,

later word ik ook kapitein!"

"Lieve Opa," zegt hij, " 'k wil zeeman zijn,

later word ik ook kapitein!"

 

Jaren later werd de kleine jongen groot

en hij vaart nu .. met zijn eigen boot.

En des nacht's, onder één sterrenpracht,

aan het roer.. alleen.. loopt hij wacht...

en hij denkt aan zijn opa die is heengegaan,

bij het zachte licht van de maan...

en hij voelt zich plots dan zo nietig klein,

zou er wel een God kunnen zijn ? ..

en hij voelt zich plots dan zo nietig klein..

zou er wel een God kunnen zijn ?

Tekst en muziek: Joris Van Imschoot.

Dit zeemanslied is voor het eerst onstaan en gespeeld op een mondmuziek, op weg naar huis, ’s nachts op zee, op de wiegende maat van de golven zeegang 4 en wind 5, tussen Le Havre en Dieppe.

Augustus 2007

 

Komt allen varen!

 

Wie komt met ons mee ?

Wij varen op de wijde zee.

Komt bij de Visserij,

of ook nog bij de Koopvaardij,

en de Zeemacht vraagt ook mensen bij

voor haar strijd tegen de piratrij.

 

refrein: Komt allen varen, op de zee!

Wie vaart er met ons bootje mee?

Liefste, ik hou van jou,

ik vraag jou tot mijn liefste vrouw,

'k Beloof je: eeuwig trouw,

ik laat jou nooit staan in de kou,

maar als zeeman moet ik weer naar zee,

en jou foto neem ik met me mee..

Refrein: Komt allen varen, op de zee!

Wie vaart er met ons bootje mee?

" Goed Nieuws!". Ik kom naar huis!

Weldra ben ik bij jou weer thuis...

'k Zie je al op de kade staan:

je hebt je mooiste jurkje aan

en op je arm hou je ons lief kind,

't is 't schoonste dat ik op aarde vindt!

Refrein: Komt allen varen, op de zee!

Wie vaart er met ons bootje mee.

 

Tekst en muziek: Joris Van Imschoot 2010

Esenlied

 

Maar mens lief, laat ons vrolijk zijn..

In Esen op 't Roggeveld is er een wei
Waar koeien tussen de stenen grazen.
Wat verder naar 't dorp is er een brouwerij,
Met Oerbier vult men er vol de glazen.
En koe noch mens die het nu nog ziet,
Wat voor drama daar ooit is geschied;
Maar mensen lief, laat ons vrolijk zijn,
Laat ons zingen bij een glas bier of wijn:

Refrein:

"Komt, vrienden; zit neder in de ronde;
en genieten wij van deze stonde,
al te samen opgeruimd en blij
drinken wij bier in de Brouwerij,
al te samen opgeruimd en blij,
drinken wij bier in de Brouwerij!"

En als we naar ons busje gaan, bij de kerk;
Ziet niemand van ons die zuil die daar staat,
Met wel veertig namen als was het een zerk.
En niemand die in de kerk naar binnen gaat.
Pas dan weet je wat daar ooit is gebeurd,
Hoe oorlog levens heeft verscheurd,
Mannen, vrouwen en kinderen vermoord
Als wraak voor soldaten, gedood in dat oord.

Refrein...

In Vladslo bij 't beeld van het ' Ouderlijk paar'
Dat opgesteld staat bij 't graf van hun zoon,
Hun jongen was nog maar pas achttien jaar,
Ons hart smelt bij dat verhaal: 't Is zo schoon!
In oktober 14 was hij soldaat,
Voor God en Keizer was hij paraat
Zijn uniform rook nog naar 't magazijn,
De herfstzon schitterde op zijn karabijn,

Maar, mensenlief, laat ons vrolijk zijn: Refrein

De Belgische soldaten, stinkend en vuil,
Ze waren wel twee maand niet gewassen,
Hun schoenen versleten, hier en daar een buil,
Van het kruipen door grachten en plassen.
Verdekt opgesteld schoten zij op den 'Duits'
En schoten ze af als konijnen,
Ja, oorlog? 't is wreed, 't is ofwel ' God mit uns'
En nog meer is 't: 'Elk voor de zijnen'.

Maar vrienden, laten we vrolijk zijn

Refrein

Meer en meer bezoekt men soldatengraven
Hun namen staan gebeiteld op stenen
Maar de burgers die ook hun leven gaven
Vergeten zijn ze! 't Is om te wenen!
Daarom als je naar Peter's graf gaat,
Ga dan ook naar de steen die te Esen staat.
Lees daar ook de naam van een meisje,
En doe dan pas verder met je reisje

Maar vrienden laten we vrolijk zijn

Refrein

Da's nog eens een voorbeeld van eerbied & vaderlandsliefde!

Beste vrienden,

Een groot aantal Canadese militairen nemen elk jaar deel aan de Mars van de IJzer en herdenken daarmee hun gesneuvelden die in West-Vlaanderen vielen.
Eén van de Canadese vrouwen van een deelnemer aan de mars, filmde deze kleine Belgische jongen die de Canadezen zo mooi groet, en verspreidde daarna dit filmpje in Canada !

Groeten,
Joris Van Imschoot